วันพุธที่ 23 เมษายน พ.ศ. 2551

ใคร่ครวญ..ชีวิต อยู่รอด อยู่ร่วม อยู่อย่างมีความหมาย

ปัจจุบันยังไม่มีใครเชื่อว่าการเรียนผ่านออนไลน์ จะดีเหมือน classroomแล้วจะเรียนผ่านออนไลน์ อย่างไร จึงจะได้เหมือนหรือใกล้เคียงกับการเรียนแบบ face to face
ปัจจุบัน ระบบการศึกษา ครูก็ยังไม่สามารถใช้เทคนิคหรือนำพาให้ผู้เรียนเกิดกระบวนการเรียนรู้ได้ ผู้เรียนก็ได้แต่รับสิ่งที่ครูให้ แล้วเมื่อพยายามนำการเรียนการสอนผ่านออนไลน์เข้ามาใช้ จึงดูเหมือนเป็นการทำตามกระแสนิยมมากกว่า
หรือ..ครู ต้องฝึกให้ รู้จักการนำพาให้เกิดการเรียนรู้
นักเรียน ต้องพัฒนาให้เกิดการเรียนรู้ ที่แท้จริง
มูลนิธิจะนำพาสังคม สู่จิตวิวัฒน์ ผ่านเทคโนโลยีอย่างไร...แล้วถ่ายทอดกระบวนการนำพาการเรียนรู้ผ่านเทคโนโลยี....(ในมหาวิทยาลัยยังทำไม่ได้ ยังแข็งๆ เหมือนระบบการศึกษาในห้องแบบนั้นและ)

ปัจจุบัน บริษัทองค์กรธุรกิจมากมาย ดำเนินการธุรกิจตามแบบโครงสร้างธุรกิจแบบเดิม ที่แข็ง ตายตัวทุกบริษัทต้องการเทคโนโลยีเข้าไปช่วยเขา ลดความซับซ้อนจากการเพิ่มคน
ดูเหมือนเทคโนโลยีบริหารทรัพยากรเป็นตัวช่วย ที่บริษัทธุรกิจหวังพึ่งพา
ยังอ่านองค์กรไร้หัวไม่จบ อ่านไปได้หน่อยเดียว บทต้นๆ
แต่ตอนนี้ ลองใคร่ครวญ ประสบการณ์ที่ผ่านมาในชีวิตและความคาดหวังในปัจจุบันดูเดิมที
อาจด้วยความต้องการที่จะอิสระทางความคิด และการปฏิบัติ จึงพยายามสร้างองค์กรไร้หัว(โดยที่ยังไม่รู้จักคำนี้มาก่อน) แต่คิดว่าคงทำงานอิสระ แล้วตั้งบริษัทของตนเองดีกว่า
นกจึงพยายามทำทุกอย่างด้วยตัวเองให้ได้ก่อน ที่ผ่านมาเคยทำงานกับคนอื่นแล้วพบว่า หากพึ่งพาคนอื่นแล้วเมื่อเขาละทิ้งไปแล้วเราต้องรับผิดชอบ ดังนั้นเราจึงจำเป็นต้องทำเป็นทั้งหมด หรือเกือบทั้งหมดตั้งแต่ต้นยันจบ อันนี้อาจเป็นการทำให้ใช้เวลามากไป

กลับจากเชียงรายคราวนี้ มีความคิดใหม่ขึ้นมาว่า จริงๆ การทำอาชีพหาเงินนี่เป็นเพียงพื้นที่เพื่อการอยู่รอด แต่ไม่แยกจากการพัฒนาศักยภาพข้างในเลย พื้นที่อาชีพนี่ก็เป็นส่วนหนึ่งในการอยู่ร่วมเรียนรู้กับลูกหลานในชุมชนได้ดี ให้เขาได้เรียนรู้ทั้งอาชีพและพัฒนาด้านใน(พ่อแนะนำให้รู้จักโอ และน่าจะรู้จักมดอีกด้วย) ในตัวนกมีความรู้มากมายที่จะถ่ายทอด นำพาลูกหลานในชุมชนให้เรียนรู้เติบโตไปด้วยกันได้ ก็ทำให้รู้สึกว่าน่าจะเป็นไปได้ ในการสร้างชุมชนเล็กๆ กลุ่มไซเบอร์ ที่มีพื้นที่คล้ายๆ ห้องนั่งเล่นที่มีเด็กของชุมชนมาเรียนรู้ จากการทำงานและการใช้ชีวิต หรืออีกกลุ่มที่ไปทำงาน workshop ไปพัฒนาด้านในพร้อมๆ กับการทำงาน มูลนิธิอาจจะสร้างพื้นที่ใหม่ คือกลุ่มทำงานไซเบอร์ มีนก โอ หรือมดด้วย สร้างจิตวิวัฒน์สู่สังคมอีกทางหนึ่ง...ภาพจะเป็นอย่างนั้นหรือเปล่า?? อันนี้เริ่มต้นเป็นการคิดที่จะทำงาน เพื่อที่จะไม่ทำงาน มั้ง
ลดเวลาในการเรียนรู้ทั้งหมดของตัวเอง แต่เรียนรู้ร่วมกับลูกหลานในชุมชนเป็นความคิดที่เกิดจากความรู้สึกว่าเป็นคนในชุมชนด้วย

ลองโยนๆ ความคิดความรู้สึกที่เข้ามาช่วงนี้ นก