วิถีชีวิต วิถีกระบวนกร..HBD ครูใหญ่

บันทึกเมื่อวันที่ 3 มิ.ย.2551 ต่อจากคำขอบคุณเพื่อน
เป็นการเรียนรู้ภาคกระบวนกร...กับคำถามดีๆ ในชีวิต
ภาค MU Strategy คำแสด รีสอร์ท

อ่านให้เป็นของขวัญวันคล้ายวันเกิดครูใหญ่(วญ.) ที่ผ่านมาถือว่าเป็นการทดแทนบุญคุณทางหนึ่ง ที่สอนแล้วเอาไปใช้ในวิถีชีวิต


การนำพาผู้เข้าร่วม หาคำตอบ ..เป็นการดูแลวาระของผู้จัด
...อะไรทำให้เกิดการเรียนรู้
วัชระองค์ความรู้..เป็นที่มาของแผนที่ เป็นที่มาที่ไปของกระบวนการ
แล้วตั้งคำถามเชื่อมโยงโยนเข้าไป เพื่อหาคำตอบจากการพูดคุย....

การจัดพื้นที่ ให้โอบล้อมกอดผู้เข้าร่วมสำคัญยิ่ง
เริ่มต้นงานด้วยการนำพาสู่วัยเด็ก...มีพลังเสมอ
เรื่องเล่า...เร้าพลังถึงหัวใจของเรื่อง
อ่างปลา...กลายเป็นภาชนะใส่พลังอันศักดิ์สิทธิ์

...การไม่พยายามจัดการอะไร แต่ไม่ละเลย
พลังลบ ปั่นป่วน ให้เรารู้สึกแย่ที่สุดในกระบวนการเรียนรู้
กลับแปรเปลี่ยนกลายเป็นขอบภาชนะการเรียนรู้ที่ใหญ่ที่สุดได้เช่นกัน
สำคัญ พลังภายในของผู้นำพาอย่า ร้อนรน
เย็นให้พอ ไม่ต้องพยายามแก้ปัญหา ไม่ต้องพยายามจัดการ
เพียงแต่วางใจจักรวาล เต้นระบำไปกับเพลงอันโลดแล่น
ภายใต้ความปั่นป่วน รวมพลังบวกให้อยู่เหนือพลังลบ
รอคอยจังหวะปรับเปลี่ยนพลังลบ ให้เป็นบวก
นี่คือศิลปะ...ในการ hold space...

-- บทเรียนนี้สอน การปรับคลื่นกับผู้จัด เป็นการปรับคลื่นเพื่อสร้างพื้นที่แห่งการเรียนรู้ --
-- หากละเลย อาจเพิ่มคลื่นลบ สร้างความปั่นป่วนกับเรา --

กระบวนกร เป็นเพียงผู้นำพา
สอน อยากให้ กลายเป็นเรื่องไร้สาระ
การดูแลวาระ ของผู้จัดเป็นสิ่งสำคัญ
สร้างพื้นที่ของตัวเอง ของผู้ร่วม
นำพากระบวนการเรียนรู้
วางใจ เชื่อในกระบวนการ
นำพา ความผ่อนคลาย ยืดหยุ่น และสมดุล
ย่อมนำมาซึ่งคำตอบจากการเรียนรู้
ที่ได้มากกว่าคำตอบที่ได้จากการโต้เถียงผ่านความคิด

การเรียนรู้ ของกระบวนกร
การฝึก การไม่ตัดสิน
หากเราแปะป้ายผู้เข้าร่วม
การนำพาเรายังคง สภาวะปกติ..อยู่หรือ?

ฝึกยืดหยุ่น นำมาซึ่งจังหวะ..
..ความวางใจ..ทีม กระบวนการ
แสง สี เสียง มีส่วนช่วย แต่ไม่มากเท่าสภาวะภายในผู้นำพา
ให้และรับ อย่างพอดีมีค่ามากในการเรียนรู้
ให้มากไป อาจทำให้ผู้รับไม่ได้เรียนรู้อะไร
รับมากไป ไม่ได้ก่อเกิดญานทัศนะในการนำพา

ทุกอย่างปรับ ขยับ ให้สมดุล
ทำมาก ย่อมรับได้ซึ่ง ความสมดุลของวง

หัวใจของกระบวนกร อันหนึ่ง คือ
การเปิดใจ ในการรับฟัง เพื่อการเรียนรู้
คำวิจารณ์ของหมู่กระบวนกร หรือผู้เข้าร่วม
หากยังกระทบจิตใจ และหวั่นไหว
การนำพา ด้วยความรู้สึกหวาดหวั่น ว่าจะดี หรือไม่
ทั้งหมด เป็นเรื่องของ อัตตา ใช่หรือไม่
เป็นจุดที่ละเอียดอ่อนของงานกระบวนกร
กระบวนกร ต้องละวางอัตตา
เพื่อนำพาผู้คน ให้รู้ในสิ่งที่ไม่รู้ว่าไม่รู้
หรือนำพาผู้คน เพื่อละวางอัตตา ....มั๊ง