ถอดบทเรียนคาร์ฟูร์ ตอน ทางเลือก ด้วยความขอบคุณและด้วยความเป็นดั่งพี่น้องกัน

มันไม่ง่ายเลย ที่จะทำได้อย่างแนวทางที่เรายึดถือไว้
หากมีสถานการณ์ เกิดขึ้นแล้วเราเลือกทำอย่างไร นั่นคือประสบการณ์ที่บอกว่าได้ทำตามแนวทางที่ยึดถือไว้หรือเปล่า
เลือกที่จะอยู่เฉยๆ ไม่ทำอะไรหากไม่เห็นด้วย
หรือไม่รู้จะทำอะไร

สถานการณ์คาร์ฟูร์ เป็นอีกหนึ่งที่พิสูจน์

ตอนแรกรู้สึกแปลกๆ ที่อยู่ร่วมกับกลุ่มที่มีการแสดงออกเช่นเขียนป้าย ต่อการไม่เห็นด้วย ตอนแรกคิดว่าเป็นประสบการณ์ใหม่ที่ไม่เคยเจอ และรู้สึกว่าไม่ชอบอยู่ท่ามกลางความขัดแย้งเป็นส่วนตัวเลยมีความรู้สึกไม่ออกความคิดเห็นมากมายอะไร

เมื่อคืนวันพุธก่อน ที่ยกเลิกการเขียนป้าย คัดค้าน คาร์ฟูร์
เปลี่ยนแนวเป็นการเขียนป้ายบอกให้รู้ว่า เราขอให้ใช้พื้นที่สาธารณะกุศลให้มีประโยชน์มากกว่า แหล่งช้อปปิ้ง
ก็เออ รู้สึกดีขึ้นมาหน่อย
และเชียร์ ไปอีกหากใช้พื้นที่สร้างโรงพยาบาล
และไม่แสดงความคิดเห็นอื่นที่กลุ่มจะดำเนินการ
แต่ก็รู้สึกว่าอยู่บนการทำการที่แสดงความขัดแย้ง
และต่อว่าฝ่ายตรงข้ามที่คิดต่าง

แต่นกมีตัวอย่างที่พบว่า มีทางอื่นอีก

ไถ่ ติช นัท ฮันห์ เขียนไว้ว่า

ประสบการณ์สงครามหลายครั้งในเวียดนาม ให้ฉันเชื่ออย่างหนักแน่นว่า การก่อการร้ายนั้นไม่สามารถระงับได้โดยการใช้กำลัง
และการฟังอย่างลึกซึ้งนั้นทรงพลังมากกว่าลูกระเบิดทั้งหลาย การก่อการร้ายเกิดขึ้นจากความคิดเห็นที่ผิด ผู้ก่อการร้ายมีความคิดเห็นที่ผิดเกี่ยวกับตัวของพวกเขาเอง และพวกเขาก็มีความคิดเห็นที่ผิดต่อพวกเราด้วย นี่คือเหตุผลที่พวกเขาต้องการทำลายและลงโทษพวกเรา ถ้าเรารู้วิธีที่เขาคิด วิธีที่เขารับรู้สิ่งต่างๆ เราจะสามารถช่วยเขาถอดถอนความคิดเห็นที่ผิดเหล่านี้ได้ งานของการถอดถอนความคิดเห็นที่ผิดนี้ คือรากฐานแห่งการแปรเปลี่ยนความรุนแรง และการก่อการร้าย อีกทั้งยังเป็นการหล่อเลี้ยงสันติภาพให้งอกงาม
.....
น่าเสียดายว่า นักการเมืองเราไม่คุ้นเคยกับการฝึกปฏิบัติแบบนี้ และแนวคิดร่วมของสังคมที่คิดว่าอำนาจที่เรามี คืออำนาจทางการเงินและทางการทหารเท่านั้น แต่จริงๆ แล้วเรายังมีอำนาจประเภทอื่นๆอีกด้วย สหรัฐอเมริกาเองก็มีอำนาจแห่งความเข้าใจและอำนาจแห่งความกรุณา หากเขารู้จักเลือกที่จะใช้อำนาจเหล่านี้ ในสหรัฐอเมริกามีผู้คนจำนวนมากมายที่มีปัญญา มีความเข้าใจ และความกรุณา หากเพียงพวกเขาเพียงพร้อมใจกันออกมาแสดงความห่วงใยและเสนอทางออก เราย่อมผ่านพ้นช่วงเวลาแห่งความยากลำบากนี้ไปได้
......
ไถ่ ใช้วิธีเขียนจดหมายรักถึงประธานาธิบดี จอร์จ ดับบลิว บุช ผู้ทรงเกียรติ
และขอบคุณที่อ่านจดหมายนี้
ด้วยความขอบคุณและด้วยความเป็นดั่งพี่น้องกัน
p 202-201

ท่านว่าเขียนยากกว่าจดหมายประท้วง
จาก The Art of Power p.194-201

ขออนุญาติอีกครั้งที่ส่งให้เฉพาะผู้คนที่ฝึก dialogue เป็นวิถี เพราะยังคงเป็นการเขียน ย้ำการเขียนนี่ตีความได้หลากหลาย
และเรื่องคาร์ฟูร์นี้เป็นเรื่องเร่งด่วน และมีการใช้พลังขับเคลื่อนในกลุ่ม YCL
อาจเป็นอีกแนวทางหนึ่ง

ที่สำคัญได้แต่พูด ยังไม่ได้ทำ และไม่เคยทำ

นกเริ่มเชื่อแล้ว เมืองไทยสบายเกินไป เรื่องความเมตตากรุณา สุดยอดยุคนี้จึงเป็น ชาวเวียดนาม หรือชาวฑิเบต ผู้ซึ่งผ่านประสบการณ์ความรุนแรงในชีวิต

นกอยากให้อ่านจดหมายที่ไถ่เขียนจัง
เผื่อมีคนอยากเขียนจดหมายรักถึง กรรมการมูลนิธิ หรือ สท.
ใครเห็นว่าเป็นไง

นกฝึกบิน

ถอดบทเรียนคาร์ฟูร์ ตอน เราสู้

หากสู้เพราะใช้พื้นที่มูลนิธิ ก็ขอให้กำลังใจสู้ๆ กันต่อไป
หากสำเร็จเพราะใช้พื้นที่ผิดประเภท ..ก็คงไม่ได้สร้าง..
แต่

ขออนุญาต แสดงความคิดเห็นเฉพาะคน ให้พี่หมอกับป้อมก่อน เพราะไม่ถึงกับไม่เห็นด้วยแต่ก็คิดว่าเป็นทางหนึ่งของปรากฏการณ์หนึ่งที่ต้องการออกเสียงการไม่เห็นด้วยแต่นก มองเชิงการถอดบทเรียนอีกทางกับเหตุการณ์นี้...

คือไม่รู้ว่าจะได้สร้าง หรือไม่..ยังไม่รู้ แต่แน่ๆ Big C กับ Maccro ก็มีแล้ว

ถ้าคาร์ฟูร์ ยังได้สร้างล่ะ แล้วไง ต่อ
ถ้ากลัววัฒนธรรมค้าขาย ในเมืองหายไป
ก็ลงสนามแข่งหน่อยดิ นอกจากส่งเสียงไม่เห็นด้วย...แล้วอย่าเงียบหายไป

ขอเสนอ ป้ายใหม่

"คนปากน้ำโพ..ใช้ตลาดปากน้ำโพ"

เรียกร้องให้ตลาดเทศบาล ตลาดบ่อนไก่ พัฒนาได้มั้ย พัฒนาพ่อค้าแม่ค้าในตลาดได้ หรือเปล่า

เบื้องต้น
นกสนใจแนวคิด และการสร้างวัฒนธรรมองค์กร ของตลาดยิ่งเจริญนะ
เมื่อหนีไม่พ้นการแข่งขันก็
ใช้จุดเด่นของวิถี วัฒนธรรมของคนไทย ปฏิสัมพันธ์ ของพ่อค้าแม่ค้า การเดินตลาดสดของคนไทย สร้างสู้ห้างสรรพสินค้า ตปท.
อย่ามัวแต่มองว่าเขาได้เปรียบอะไรเรา แล้วลืมเรียกร้องการพัฒนาตัวเอง ของพวกเรากันเอง ก็อาจจะเป็นการตีอกชกหัวตัวเองต่อไป เวลามีคู่แข่งมาเหยียบถิ่นเราอีก

http://www.talad-yingcharoen.com/about.php?a_main_id=2&a_sub_id=

ฝันไปมั้ยเนี้ยะ
แต่เขาใช้เวลาเหมือนกันนะ

นกพยายามหาที่เขาให้สัมภาษณ์แนวคิด ยังหาไม่เจอ
อันนี้เบื้องต้นมีแนวคิดแบบนี้

ขออนุญาต
บ่น...บ้างเพราะถามตัวเองเหมือนกัน ว่าเราเงียบ ...เพราะไม่เห็นด้วย..หรือเพราะอะไร..
ก็ไม่ถึงกับไม่เห็นด้วย แต่รู้สึกไม่ใช่ หรืออาจจะไม่พอ

แต่ที่แน่ๆ จะกลับไปเดินตลาดสด บ้างแล้วอ่ะ

นกฝึกบิน